خواندنی های تاریخ| واژه «پاتوق» از کجا آمده؟

واژه «پاتوق» از کجا آمده به زبان فارسی؟ خیلی ها نمی دانند که پاتوق در حقیقت «پای طوق» بوده است و طوق همان عَلَم عزاست و این پای طوق جای مهمی بوده در زندگی ایرانیان.

- گروه تاریخ خبرگزاری فارس ـ امین رحیمی: طوق یا توق در واقع علم عزاست و درباره اش نوشته اند: در کتب فرهنگ فارسی آن را به شکل توغ و ترکی آن را توق ضبط کرده اند و به معنای درفش و رایت و عَلَم بلندی دانسته اند که در ایام سوگواری، عزاداران بعضی محله ها در برخی شهرها آن را حرکت می دهند .

این طوق در ایران باستان هم بوده و پس از پذیرش اسلام توسط ایرانیان با تغییر در شکل و ظاهرش برای مراسم عزاداری محرم استفاده شده است.

بعد هم این طوری شده است: توق تنها ویژه مراسم عزاداری ماه محرم نبود، بلکه به عنوان نمادی در زندگی روزمره مردم نیز حضور داشت که ازجمله می توان به وجود آن در قهوه خانه ها اشاره کرد.

نشستن پای این طوق ها و حل کردن مشکلات، از قدیم رسم بوده است.

پاطوق نشستن اصطلاح معروفی در هیأت های مذهبی بود .

عبدالله مستوفی مورخ معاصر نیز روایتی مشابه از ارتباط طوق با پاتوق ارائه می دهد.

وی ماجرا را چنین شرح داده است: طوق را با روپوش و پارچه های فاخر زینت می کردند و چهار نفر از مبرزین افراد دسته، چهارپایه آن را بر دوش گذاشته به راه می افتادند و باقی افراد دنبال آنها می رفتند.